“Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan!”
Hester is het voorbeeld van hard werken en kansen durven aangrijpen. Zo ging ze van stagiaire naar directeur, natuurlijk met een aantal tussenstappen. Hoe is dat gegaan? En wat houdt haar buiten Tele’Train bezig?
Je bent van stagiaire opgeklommen naar directeur, vertel eens hoe is dat gegaan?
Eind 2004 had ik net mijn stage op de opleidingsafdeling bij Holland Casino afgerond en het leek me leuk om ook mijn afstudeeronderzoek te koppelen aan een vraagstuk van een organisatie. Ik wilde graag onderzoek doen naar het effect van e-learning, dus ging ik op zoek naar een organisatie die iets deed met e-learning. Via Google kwam ik een e-learning vacature van Tele’Train tegen. Ik stuurde mijn CV met daarbij de vraag of ik zou kunnen afstuderen bij Tele’Train. En dat kon! Sterker nog, ik kreeg er meteen een baan als e-learning ontwikkelaar bij aangeboden 🙂 . Van e-learning bleek Tele’Train overigens toen nog helemaal geen verstand te hebben, ik was de eerste ontwikkelaar in het team. Al snel werd ik coördinator van het snel groeiende e-learningteam, later ook manager van het trainersteam, weer een paar jaar later HR-Manager en eind 2014 heb ik de spannende stap gezet om als eindverantwoordelijke Tele’Train te gaan leiden. Die doorgroei is als ik er zo op terugkijk best snel gegaan. Ik zie dat vooral als resultaat van een flinke dosis lef van Tele’Train om jonge mensen snel verantwoordelijkheid te geven, en lef van mezelf om nieuwe kansen beet te pakken met de Pippi Langkous mentaliteit: ‘Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan!’.
Waar hou je je allemaal mee bezig bij Tele’Train? En hoe zien je dagen er uit?
Het grootste deel van mijn tijd besteed ik aan klanten en collega’s. Ik ben op maandag en vrijdag vaak op kantoor in Amsterdam voor overleggen en afstemming met de managers, marketing en sales. Ook vind ik het leuk om op kantoor van consultants en trainers te horen wat er zoal speelt bij onze klanten en met welke leeroplossingen we bezig zijn. Op de andere drie dagen ben ik veel bij klanten: om bijvoorbeeld nieuwe projectvoorstellen uit te werken, stuurgroepen van lopende projecten bij te wonen, te praten over nieuwe ontwikkelingen in opleiden of te pitchen bij potentiële nieuwe opdrachtgevers. Tijdens deze vaak volle werkweken, doe ik ook veel inspiratie op voor nieuwe productproposities en de strategische koers van ons bedrijf. Juist de uren in de auto zijn heel fijn als nadenktijd. De grootste verandering die Tele’Train onder mijn leiding heeft doorgemaakt is die van ‘klassiek’ trainingsbureau met e-learningspecialisatie naar datgene wat we nu zijn: een onderwijskundig opleidingsbureau. Dit jaar hebben we daarom ook onze corporate identity aangepast en een compleet nieuwe huisstijl en website gelanceerd.
Welk ‘droomproject’ zou je nog graag willen binnen halen?
Dromen heb ik nog volop! Het lijkt me gaaf om vaker data-gestuurde leerprogramma’s in te zetten, chatbottoepassingen te integreren en vooral het gepersonaliseerd leren nog veel verder door te voeren. Met zowel online als offline leertoepassingen en zoveel mogelijk geïntegreerd in het werk. Ik krijg niet perse energie van altijd maar het nieuwste van het nieuwste willen, wel van leren effectiever, efficiënter en aantrekkelijker maken. Voor de organisatie en elk indivu die het betreft. Ik heb een heel sterk geloof in de blijvende kracht van leren met elkaar, dus in groepen. Juist de menselijke interactie zorgt voor nieuwe inzichten en bewustwording. De afgelopen jaren heb ik zelf drie NLP-opleidingen gevolgd. De interactie met de groep had ik daar zeker niet willen en kunnen missen!
We hebben meerdere nieuwe droomconcepten die we in 2020 zullen lanceren. Welke dat zijn vertel ik nog niet, want we willen de concurrentie natuurlijk niet al te wijs maken 🙂 .
En als je dan niet aan het werk bent of je twee kinderen van sportclubje naar sportclubje brengt, wat doe je dan graag?
Naar het theater gaan! Dat doe ik overigens ook graag en veel met de kinderen. Mijn favoriete theater is Carré. Ik heb een soort musical-verslaving. Ik ben de tel inmiddels kwijt, maar ik denk dat ik er zeker 60 tot 70 heb gezien. Mijn favorieten zijn Les Miserables, The Phantom en The Lion King. Die laatste heb ik in Nederland, Londen en Madrid gezien 🙂 . Ik ben wel kieskeuriger geworden: de meer ‘klassieke’ kwaliteitsproducties en alle Stage Entertainment shows bezoek ik zeker; slapstick musicals of shows gemaakt met de liedjes van een bekende artiest, sla ik nu meestal over. Ik heb ooit een jaar in de nominatiecommissie van de Musical Awards gezeten: toen moest ik natuurlijk alle kleine en grote producties van dat jaar bezoeken om scores toe te kennen. Op zich natuurlijk heerlijk voor een musical-liefhebber, maar ik kon na dat jaar echt even helemaal geen musical meer zien.
Nieuwsgierig geworden?
Elkaar zien en spreken, dat werkt natuurlijk het best. Neem contact met ons op.